بررسی «پاسخ اضطراری» به بحران در کشورهای پیشرو
یک برنامه جامع که بتواند تهدیدهای احتمالی طبیعی، تکنولوژیکی و انسانی را در نظر گرفته و افراد و کارکنان را درگیر فرایند برنامه ریزی کند می تواند به سازمانها کمک کند تا مدیریت شرایط اضطراری را به طور منظم تر و بهتر انجام دهند.
به گزارش پایداری ملی، پاسخ فوری یا پاسخ اضطراری (Emergency Response) بر حل مشکلات فوری و مستقیم یک حادثه متمرکز است. حوادث طبیعی یا دارای منشاء انسانی مانند مسائل مرتبط با مواد شیمیایی، حملات تروریستی آتش سوزی، سیل زلزله و ... قبل از تبدیل شدن به فاجعه نیازمند یک واکنش به فوریت هستند. پاسخ فوری در مقایسه با مدیریت بحران (Crisis Management) در فاصله نزدیکتری از حادثه و فاجعه قرار دارد. ناگفته پیداست نمیتوان یک برنامه پاسخ اضطراری را برای هر نوع بحران بالقوه به کار برد با اینحال یک برنامه جامع که بتواند تهدیدهای احتمالی طبیعی، تکنولوژیکی و انسانی را در نظر گرفته و افراد و پرسنل را درگیر فرایند برنامه ریزی کند می تواند به سازمانها کمک کند تا مدیریت شرایط اضطراری را به طور منظم تر و بهتر انجام دهند.
آماده شدن برای شرایط اضطرار شامل چهار مولفه مهم برنامه ریزی، بررسی، آموزش و آزمایش است. این موارد سنگ بنای هرگونه پاسخ اضطراری هستند این فرایند البته نه خطی بلکه دایره وار است. برنامه ریزی برای زمان اضطرار بخشی مهم از فرایند برنامه ریزی و نشانگر جامع بینی و آینده نگری است.
